Tijdens de coronapandemie was er in ons kleine dorp weinig te doen in de zomervakantie voor de kinderen. Samen met twee andere bewoners bedachten we een voorlees middag vanaf het groene bankje voor hun huis. Na jaren lang in het onderwijs werkzaam te zijn geweest was het een logische zet om het geheel goed vorm te geven en kostuum en muziek werden erbij gevoegd.
In Velsen waar ik ook ben opgegroeid, wonen inmiddels veel kinderen. En de verhalen van de boekjes zijn de verhalen die voor een groot gedeelte waar gebeurd zijn. De sleutel van de ketting van de pomp die er echt staat is een tijdlang zoek geweest. De lantaarnpalen verlichten het dorp nog steeds, de zeemeermin is in werkelijkheid een verdwaalde dolfijn. In de oorlogsperiode vertrokken de koninklijke familie en anderen vanuit Velsen naar Engeland. En de grote storm en ooievaar, ook die zijn er.
Inmiddels werk ik niet meer in het onderwijs. Ik geniet van mijn kleinkind en familie, en ja de verhalen komen vanzelf.
